Ի՞նչ տարբերություն կա Արծվաշենի և Արցախի միջև

Տարբերությունը «միջազգային իրավունքի» տեսանկյունից նայել-չնայելու մեջ է:

Սակայն, եթե նույնիսկ խնդրին նայենք «միջազգային իրավունքի» տեսանկյունից, ապա կրկին հարց է առաջանում: Օրինակ, 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ի կամ 2023 թ. սեպտեմբերի 19-ի դրությամբ ի՞նչ տարբերություն կար Արծվաշենի և Արցախի միջև:

Ասեմ:

ՈՒրեմն, 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ին, կամ 2023 թ. սեպտեմբերի 19-ին, կամ ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո ցանկացած այլ ամսաթվին Ադրբեջանն Արցախը համարել է իր միջազգայնորեն ճանաչված և անբաժանելի մասը և բոլոր հնարավոր ատյաններում մինչև վերջ պայքարել է Արցախի համար:

Արծվաշենը Հայաստանի միջազգայնորեն ճանաչված և անբաժանելի մասն է:

Այժմ եկեք հիշենք, բացի հատուկենտ անհատներից, ո՞վ, ե՞րբ, ինչպե՞ս և որտե՞ղ է պայքարել Արծվաշենի հետվերադարձի համար:

Որևէ մեկը չի գտնի որևէ պաշտոնական փաստաթուղթ, ըստ որի, Արծվաշենի վերադարձի պահանջը ներառված լինի հայ-ադրբեջանական բանակցությունների օրակարգում:

Էլ չեմ խոսում հայկական կողմի չնախաձեռնած 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ի կամ 2023 թ. սեպտեմբերի 19-ի համարժեք միջոցառումների մասին, քանզի այդօրինակ միջոցառումներ պաշտոնական Երևանը նույնիսկ երազներում չէր տեսնում: Այսինքն, ստացվում է, որ թեպետ Արծվաշենի և Արցախի միջև «միջազգային իրավունքի» տեսանկյունից տարբերություն չկա, այնուամենայնիվ, թե՛ Արցախը, թե՛ Արծվաշենը դե ֆակտո Հայաստանի կազմի մեջ չեն:

Դա նշանակում է, որ, ի տարբերություն Ադրբեջանի, Հայաստանում տասնյակ տարիներ շարունակ պետականաքանդ իշխանություն է եղել:

Կարելի՞ է արդյոք տեսանելի ապագայում ինչ-որ բան փոխել: Կարծում եմ` Արցախի կարգավիճակի պարագայում ինչ-որ փոփոխությունն անհնար է, սակայն Արծվաշենը հետ բերելն իրատեսական է:

Ի՞նչ է դրա համար անհրաժեշտ:

Մեծ հաշվով, շատ բան պետք չէ, միայն` հետևողական հարգանք «միջազգային իրավունքի» հանդեպ և հավատարիմ (անդավաճան) ազգաբնակչություն:

«Հետևողական հարգանք»-ին հավատում եմ, ազգաբնակչության հավատարմությանը (անդավաճանությանը)` ո՛չ:

Այսպես էլ ապրում ենք:

Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ

Մեկնաբանություններ